Soms kan het leven zich niet (via jou) ontvouwen omdat we het leven (ons Zelf) in de weg zitten. We hebben geen vertrouwen en willen, vaak onbewust, controle. Maar dit zorgt juist voor interne en externe blokkades en frustraties.
Vandaag maakte het Leven (= God/Universum) mij hier ook even weer op attent. Op een leuke manier. Ik heb al veel ondernomen en weet dat ik nog veel ga ondernemen. Maar een grote valkuil is vaak mijn ongeduld en een overdosis enthousiastme. Ik heb allerlei plannen en dromen die ik graag wil realiseren maar de tijd hiervoor is momenteel beperkter dan ik zou willen. Toch heeft dat ook een goede reden. Het leert mij namelijk een van mijn grootste lessen; GEDULD. Niet alles gaat (zo snel) als ik zou willen. Herkenbaar?
Ik reed vanochtend in de auto om een half uurtje te sporten toen ik de ingeving kreeg om een filmpje van YouTube te bekijken van G. Bernstein, een bekende inspirerende spreker in Amerika. Moest blijkbaar zo zijn want ze vertelde dat ze heel graag iets wou maar dat dit maar niet gebeurde. En dat ze vervolgens via meditatie gewezen werd op ‘overgave’. Ze kreeg 5 stappen voor spirituele overgave door. ‘Exact’ op het moment dat zij de eerste stap verteld haal ik mijn handen even van het stuur om iets te pakken. En ik hoor haar zeggen ‘stap 1; haal je handen van het stuur bij het bidden’. Vaak vragen/bidden we om iets wat ‘wij willen’ maar dit is gebaseerd op controle en vanuit ego(isme).
Het moment dat ik mijn handen van het stuur haal en op dat moment de tekst hoor ‘haal je handen van het stuur’ is een synchroniciteit zo als ik deze al jaren bijna dagelijks heb. Op precies ‘dát’ moment vallen dingen samen in hetzelfde verband. Je denkt erover om op vakantie te gaan en precies op dat moment zie je ‘ook zo toe aan vakantie?’ Om maar een voorbeeld te geven. De ‘boodschappen’ van het leven noem ik ze. Ze zijn er voor iedereen, maar niet iedereen wil luisteren.
G. Bernstein zegt nog; “Bid in plaats van de door jou gewenste uitkomst om het hoogste goed voor jou en alle betrokkenen”. Het Leven/God weet namelijk wat dat is, wat jouw weg is, wat jij te doen hebt.
Ja, ik ‘weet’ het wel. Maar ik moest er even weer aan herinnerd worden. En ik wist dat ik inderdaad te veel zat te ‘pushen’ de laatste tijd. Zo van ‘ik wil het nu’. Haha, mevrouwtje ongeduld. Ik werd de laatste tijd al vaker gewezen op ‘rustig aan’ maar dacht vanuit mijn ego elk moment te moeten benutten om mijn plannen te realiseren. Op de terugweg van het sporten besloot ik ‘mijn planning’ van die middag los te laten en er komt in me op om even lekker op mijn favoriete terras aan een zwemplas in het bos te gaan zitten. En de grap is, terwijl ik daar zat komt er in me op om de boodschappen van vanochtend uit te werken. Dus eigenlijk was ik gewoon aan het werk. Maar het ontstond ‘spontaan en natuurlijk’. En zo hoort het te gaan. Niet vanuit kramp want dat komt voort uit controle en angst.
Op het moment dat wij onszelf aan de kant zetten in plaats van ons Zelf in de weg zitten kan het Leven zich ontvouwen. Weet je plotseling wat je te doen staat, weet je in 1 keer het antwoord op de vraag waar je al lang mee bezig bent. Dan kun je de inspiratie en antwoorden ‘ontvangen’. En zit het denken en ons ego het niet in de weg.
Alles heeft een tijd en een plaats. Je kunt het niet afdwingen. Laat God/het Leven zijn gang gaan dan ontvouwen de dingen zich als vanzelf.
Laat los en stel je open voor de goddelijke wijsheid die in jou is. Heb vertrouwen in het Leven, het staat namelijk altijd aan jouw kant! En leer te luisteren naar de boodschappen die het Leven jou wil geven.
Open als een kind, vol vertrouwen, vol overgave.